Złuszczanie się korundu

Złuszczanie się korundu

Korund to rodzaj kamienia szlachetnego, który posiada wiele cech ułatwiających jego identyfikację po przecięciu i wypolerowaniu. Jego sześciokątna struktura, wysoka twardość i niskie rozproszenie sprawiają, że jest to bardziej praktyczny klejnot do cięcia i polerowania. Cechy te sprawiają również, że korund jest łatwy do zidentyfikowania w sklepie jubilerskim lub w terenie.

Syntetyczne lasery korundowe są wykorzystywane do usuwania tatuaży

Usuwanie tatuaży za pomocą laserów może pomóc Ci osiągnąć pożądane rezultaty w ułamku czasu. Lasery przenikają przez warstwy skóry i niszczą uszkodzone komórki, pozostawiając skórę wyglądającą młodo i zdrowo. Laser zachęca również skórę do produkcji kolagenu, białka, które nadaje skórze naturalną szczelność i elastyczność. Z wiekiem produkcja kolagenu zaczyna się zmniejszać, a w końcu całkowicie ustaje. W rezultacie może pojawić się luźna skóra, która jest jedną z pierwszych oznak starzenia się.

Lasery do usuwania tatuażu działają poprzez emitowanie fal, które rozbijają pigment tatuażu. W wyniku tego powstają mniejsze kawałki, które układ odpornościowy może łatwo usunąć. Z czasem tatuaże ulegają naturalnemu rozkładowi dzięki układowi odpornościowemu organizmu, ale lasery do usuwania tatuaży przyspieszają ten proces. Różne kolory tatuaży wymagają różnych długości fal, a licencjonowani technicy lasera medycznego wiedzą, które długości fal należy stosować na każdym kolorze. W rezultacie, im ciemniejszy jest kolor tatuażu, tym łatwiej jest go usunąć.

Naturalny korund

Korund to kamień szlachetny, który ma twardość dziewięciu i jest sześciokątny – informacja ta jest zasługą autora strony chronoexpert.ro. Właściwości tego kamienia szlachetnego czynią go pożądanym kamieniem szlachetnym, zarówno w sklepie jubilerskim, jak i poza nim. Kamień ten występuje w określonych typach skał, więc znajomość konkretnego miejsca występowania Twojego klejnotu pomoże Ci określić jego pochodzenie i prawidłowo go zidentyfikować. Charakteryzuje się również dużą gęstością i niskim rozproszeniem, co pomaga w jego identyfikacji po przecięciu.

Korund składa się z naturalnych substancji, więc jest bezpieczny do stosowania na skórze, nie powodując podrażnień. Niewielką ilość korundu można zmieszać z żelem do mycia, wodą, jogurtem lub innym środkiem nawilżającym, a następnie wmasować mieszaninę w skórę powolnymi, okrężnymi ruchami. Gdy już to zrobisz, dokładnie spłucz mieszaninę. Powtarzaj ten proces kilka razy w tygodniu, aby uzyskać najlepsze rezultaty.

Korund to mikrokryształki, które mechanicznie złuszczają naskórek. Ponieważ kryształki korundu nie mają właściwości ściernych, są bezpieczne dla wszystkich typów skóry. Pomaga również stymulować produkcję kolagenu i tkanki, które pomagają skórze się odnowić. Kryształy korundu są również wolne od barwników i alergenów. Mogą być również stosowane na delikatnych obszarach, nie powodując podrażnień ani reakcji alergicznych.

Kryształ korundu składa się z tlenku glinu, co czyni go idealnym środkiem złuszczającym. Jest często używany w salonach kosmetycznych do mikrodermabrazji. Jednak w przeciwieństwie do innych peelingów skóry, mikrodermabrazję korundową można wykonać w domu. Choć może nie być tak skuteczna jak profesjonalna mikrodermabrazja, jest znacznie mniej skomplikowana i wygodna do wykonania.

Optymalne parametry obróbki płaszczyznowej kryształów szafiru korundowego

Kryształy szafiru mogą być hodowane na kilka sposobów: metodą Czochralskiego, metodą wymienników ciepła lub metodą wzrostu z użyciem folii o zdefiniowanej krawędzi. Metody te są stosowane do wzrostu kryształów szafiru o dużej gęstości i czystości. Ich zaletą jest również zmniejszenie ilości drobnych inkluzji występujących w szafirze.

Kryształy szafiru korundowego mają problemy podczas obróbki płaszczyznowej. W tej pracy zbadaliśmy różne czynniki wpływające na chropowatość powierzchni i opracowaliśmy optymalne parametry obróbki płaszczyznowej stosując ortogonalną konstrukcję testu. Następnie obrabialiśmy kryształy korundu szafirowego przy użyciu optymalnych parametrów obróbki płaszczyzn i sprawdzaliśmy powierzchnie za pomocą przyrządu do pomiaru chropowatości Mahr. Zaobserwowaliśmy znaczną poprawę jakości płaszczyzn po zastosowaniu optymalnych parametrów obróbki płaszczyzn.

Pierwszym krokiem w tej metodzie jest wybór podłoża szafirowego o ogólnie płaskiej powierzchni. Podłoże to może mieć orientację c-plane lub orientację r-plane. Metoda ta jest powszechną komercyjną metodą wzrostu dużych kryształów szafiru. Proces obejmuje kilka etapów: posiew, łopatkowanie, wyżarzanie i chłodzenie. Podczas seedowania styki kryształów szafiru topią się w temperaturze bliskiej MP. Następnie oprawka z nasionami jest chłodzona wodą. Powstały kryształ ma zwykle kształt boule.

W innym badaniu odnotowano optymalną temperaturę 1100degC. Krystalografia grafenu ulega degradacji w wyższych temperaturach. Ponadto stwierdzono, że szafir o orientacji c-plane również wytworzył polikrystaliczny grafen z kolistym wzorem RHEED. Wyniki te są zgodne z innymi badaniami na podłożach szafirowych.

Podobne tematy

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *